Teknolojinin ve gelişmişliğin bana sunduğu uçma, gezme, fotoğraf çekme gibi nimetleri bu kez 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı'nda Uluslararası Çocuklardan kıyıda köşede kalmış, buraya gelemeyenlerin alternatif bir temsili için kullanmaya karar verdim. Herkesi 23-28 nisan tarihlerinde Taksim Metro Sergi Alanı'na bekliyorum...
Zor Diyarların Çocukları, çünkü…
Algıların imgeler yoluyla şekillendiği günümüz dünyasında açlık ve savaşın hüküm sürdüğü ülkelerdeki insanların temsil şekilleri malesef son derece ajitatif ve basmakalıp. Bu ülkelerde yaşayan çocukların yayınlanan fotoğrafları genelde ağlayan, hasta, açlıktan karnında ödemler oluşmuş ya da silah namlusu ucunda olma biçimlerinde. Oysa bu ülkelerde açlığa, yoksulluğa, işgale ve savaşa rağmen devam eden hayatlar ve kültürler var. Dünyanın zor diyarlarında yaşayan çocukların temsili ajitasyon yapmadan da sunulabilmeli ve önemsenmeli. Bizden daha güç koşullarda yaşayan insanlara sadece acımalı mıyız, yoksa empati kurarak bu şartlar altında nasıl yaşam mücadelesi verdiklerini mi anlamaya çalışmalıyız? Ağlayan gözleri görüp üzülmek yerine, gülen gözlere bakıp sevindirmenin yollarını bulmayı deneyebiliriz belki de…
No comments:
Post a Comment